Hug elephants sanctuary
16 september 2015 - Amphoe Mueang Chiang Mai, Thailand
Verslag 14-09-2015 Hug Elephants sanctuary (Houhoy village)
Vandaag stond en er een tripje naar het olifanten verzorgpark ergens in de bergen van het Mae wang district. Dit park is nog maar 4 maanden open en je kon hier de olifanten voeren en wassen bij een waterval. De olifanten lopen hier de hele dag los en hoeven niet meer te werken voor de mensen! De olifant in zijn natuurlijke habitat en geen regels. Ik vond het best even spannend. Er zouden 6 olifanten zijn 2 volwassenen en 4 jonge, ik had de dag ervoor geleerd dat de jonge on getrainde olifanten nog al wild met mensen zijn. En vandaag was ik er met een groep van 12 mensen.
De rit door de bergen duurde 2 uur en was echt angstaanjagend. De steile & haakse bochten over modderige en glibberige klei wegen door de bergen achterin een laadbak waren niet zo mijn ding. Doodeng!
We kwamen aan in een oud thais dorpje en moesten met onze spullen en een zak bamboe voor de olifanten nog 30 minuten een steile gladde bergweg beklimmen. Helemaal kapot kwam ik aan bij een bamboehuisje waar je kon uitrusten, je spullen kon achterlaten om vervolgens nog een kwartier slepend met je zak bamboe de jungle moest trotseren om bij de olifanten te komen. Maar eindelijk waren we er dan! en de olifanten kwamen ons al te gemoed lopen. Er werd ons uitgelegd dat je ze gelijk moest voeren en niet moest rennen of moest stoppen met voeren omdat ze anders achter je aan gaan of je slaan met hun slurf. Hmz.. niet een geheel geruststellende gedachte.
En zo ging het dus ook, overal olifanten die snel bamboe wouden en je van alle kanten belaagde, ik vond dit niet fijn. Dit had meer te maken met de andere 11 backpackers die niet naar de gids hadden geluisterd en meer bezig waren met foto's maken dan de olifanten voeren, wat resulteerde in 4 olifanten om me heen die allemaal heel enthousiast mijn bamboe wouden.
Na me tussen wat bomen een weg gewrongen te hebben en zo de berg iets afgedaald te zijn, voelde ik me iets veiliger en besloot daar rustig te wachten tot de andere backpackers klaar waren met hun ding. De olifanten werden wat rustiger en ik besloot mijn laatste bamboe aan de oudste van het stel te geven. Deze olifanten waren wilder, zoals ze horen te zijn. En dus moet je je als mens aanpassen om niet klem te komen tussen 2 van deze grote beesten.
We liepen terug naar het bamboe huisje waar we lunch kregen. Hier waren super veel zwerfhonden en katten en ik had het helemaal gehad met deze dag. Niet zo gek want niks kan meer aan de dag ervoor tippen. We hadden anderhalf uur pauze en ik besloot te gaan liggen op een mat van bamboe en keek zo uit over de prachtige vallei. De sfeer tussen de backpackers werd beter en we werden een groep, waarin iedereen zijn reisavonturen deelde.
En dan was het nu tijd om met de fantjes naar de modderpoel te gaan en vervolgens ze te wassen in de rivier bij een waterval. We liepen er heen en de olifanten werden al wilder van enthousiastme. Ik nam weer afstand, want wou niet onder of tussen deze dieren komen. Er stonden 3 jonge olifanten in de modderpoel en 11 backpackers erom heen. En dit in een ruimte van nog geen 10 meter. No way dat ik me er tussen zou mengen. Ik ging op en steen in de waterval zitten en keek toe hoe de oudste 2 de rivier in liepen, de jongste dook ik de waterpoel en de 3 andere kleine werden belaagd met modder door de groep. De eerste backpacker kwam vast te zitten tussen 2 fantjes en de Mahout was er net optijd bij. Iedereen lag in een deuk en ik snapte hun hele gedachtegang niet.
10 minuten later, 6 fantjes in de poel naast de waterval, 11 backpackers en 6 mahouts. Ook nu wachtte ik af tot de eerste enthousiastme van de jongere fantjes wat minder was. Ik had gister gezien hoe wild Jenny was in de rivier en herinnerde me ook nog dat ik bijna klem onder haar had gezeten.
De rest van de groep dacht volgens mij helemaal niet na en besprongen de olifanten en begonnen met water te gooien en ze te wassen. 3 hebben er klem gezeten tussen deze lompe speelde dieren. En 2 hebben een behoorlijke harde knal van een slurf gekregen. Ja dit zijn de wilde olifanten en dat leek niet iedereen door te hebben. Na 45 min in de waterval te hebben gezeten en gekeken te hebben kwam er 1 op me af lopen en ik kon deze rustig wassen, tot het moment dat de andere mensen dit zagen en ook kwamen. Ik ben denk ik 5 minuten in de poel geweest en kreeg bijna een trap omdat ik door de drukte van de andere mensen niet snel genoeg aan de kant kon komen. En ik was zo blij met mijn andere ervaringen in een rustigere omgeving, zonder schreeuwende en krijsende toeristen. Ik heb genoten van het kijken van een afstandje en heb alleen de fantjes die zelf naar mij toe kwamen lopen verzorgd.
We lieten de olifanten achter om verder de jungle in te trekken. We zouden naar het begin van de waterval lopen om daar zelf nog te kunnen zwemmen. We liepen langs prachtige rijstvelden en over zelfgemaakte bamboe bruggetjes terwijl het bergwater in prachtige beekjes onder ons door stroomde.
Ik liep mee met de twee jongens van de groep en we lagen een stuk voorop. En lieten de krijsende dames achter. Even genieten van stilte in dit mooie landschap. We troffen de waterval als eerste en namen hier even gebruik van! Heerlijk om het koude water over je heen te laten denderen! En dat was ook het enige wat je hoorde tot dat de rest van de groep de waterval ook bereikt had. Ja ik hou van stilte en alleen zijn. En hoe maf is het als je alleen door Thailand reist en nog meer behoefte hebt aan alleen zijn dan ooit. Ik trok me weer terug van de groep en ging op een bruggetje in de zon zitten en was stil, stil in deze mooie jungle kijkend naar hoe het water van de rotsen afkletterde. En zo zat ik daar 15 minuten, alleen en stil.
De terugreis vroeg ik of ik bij de chauffeur in de auto mocht zitten, want je kreeg mij met geen mogelijkheid meer achter in de laadbak. Dit mocht en ik voelde me een stuk veiliger. Het had hard geregend en de terracotta gekleurde klei weg was veranderd in een gladde weg met daarin stroompjes water die zich een eigen weg naar beneden hadden gebaand.
We gleden over de weg en ik hoorde de groep achterin soms even gillen van angst als we iets te dicht bij de rand van de weg kwamen en zo'n 150 en misschien wel 300 meter naar beneden het ravijn in keken. De volgende bocht ging mis en we gleden van de weg af, gelukkig de goede kant op en met een harde klap kwamen we tegen de rotswand tot stilstand. Met mijn hart in mijn keel hing ik in de gordel en was ik blij dat ik gevraagd had om in de auto te zitten. De chauffeur checkten zijn auto, hij vroeg niks aan de aan de mensen die achterin de bak lagen en de reis ging verder. Terwijl we de berg af gingen vroeg ik me af of dit één van de gevaarlijkste wegen was die ik in een programma op discovery had gezien. Ik besloot om wat mindfulness ademhalingsoefeningen te doen om zo weer te ontspannen. Dit lukte niet heel goed. Door de koude airco hingen de ijspegels aan mijn neus en ik dacht aan mijn sloffen en kruikje thuis. En voor het eerst was ik wel even klaar met dit reisje.
Terug bij mijn hostel kocht ik aan de straat mijn lievelings Thaise maaltijd en genoot van de warmte die dit met zich mee bracht. Daarna een douche en lekker chillen in de chill lounge. Nog even gezellig kletsen met andere mensen en mijn tas inpakken. Morgen weer naar Bangkok en dan zit mijn reisje er bijna op.
liefs, :)
Vandaag stond en er een tripje naar het olifanten verzorgpark ergens in de bergen van het Mae wang district. Dit park is nog maar 4 maanden open en je kon hier de olifanten voeren en wassen bij een waterval. De olifanten lopen hier de hele dag los en hoeven niet meer te werken voor de mensen! De olifant in zijn natuurlijke habitat en geen regels. Ik vond het best even spannend. Er zouden 6 olifanten zijn 2 volwassenen en 4 jonge, ik had de dag ervoor geleerd dat de jonge on getrainde olifanten nog al wild met mensen zijn. En vandaag was ik er met een groep van 12 mensen.
De rit door de bergen duurde 2 uur en was echt angstaanjagend. De steile & haakse bochten over modderige en glibberige klei wegen door de bergen achterin een laadbak waren niet zo mijn ding. Doodeng!
We kwamen aan in een oud thais dorpje en moesten met onze spullen en een zak bamboe voor de olifanten nog 30 minuten een steile gladde bergweg beklimmen. Helemaal kapot kwam ik aan bij een bamboehuisje waar je kon uitrusten, je spullen kon achterlaten om vervolgens nog een kwartier slepend met je zak bamboe de jungle moest trotseren om bij de olifanten te komen. Maar eindelijk waren we er dan! en de olifanten kwamen ons al te gemoed lopen. Er werd ons uitgelegd dat je ze gelijk moest voeren en niet moest rennen of moest stoppen met voeren omdat ze anders achter je aan gaan of je slaan met hun slurf. Hmz.. niet een geheel geruststellende gedachte.
En zo ging het dus ook, overal olifanten die snel bamboe wouden en je van alle kanten belaagde, ik vond dit niet fijn. Dit had meer te maken met de andere 11 backpackers die niet naar de gids hadden geluisterd en meer bezig waren met foto's maken dan de olifanten voeren, wat resulteerde in 4 olifanten om me heen die allemaal heel enthousiast mijn bamboe wouden.
Na me tussen wat bomen een weg gewrongen te hebben en zo de berg iets afgedaald te zijn, voelde ik me iets veiliger en besloot daar rustig te wachten tot de andere backpackers klaar waren met hun ding. De olifanten werden wat rustiger en ik besloot mijn laatste bamboe aan de oudste van het stel te geven. Deze olifanten waren wilder, zoals ze horen te zijn. En dus moet je je als mens aanpassen om niet klem te komen tussen 2 van deze grote beesten.
We liepen terug naar het bamboe huisje waar we lunch kregen. Hier waren super veel zwerfhonden en katten en ik had het helemaal gehad met deze dag. Niet zo gek want niks kan meer aan de dag ervoor tippen. We hadden anderhalf uur pauze en ik besloot te gaan liggen op een mat van bamboe en keek zo uit over de prachtige vallei. De sfeer tussen de backpackers werd beter en we werden een groep, waarin iedereen zijn reisavonturen deelde.
En dan was het nu tijd om met de fantjes naar de modderpoel te gaan en vervolgens ze te wassen in de rivier bij een waterval. We liepen er heen en de olifanten werden al wilder van enthousiastme. Ik nam weer afstand, want wou niet onder of tussen deze dieren komen. Er stonden 3 jonge olifanten in de modderpoel en 11 backpackers erom heen. En dit in een ruimte van nog geen 10 meter. No way dat ik me er tussen zou mengen. Ik ging op en steen in de waterval zitten en keek toe hoe de oudste 2 de rivier in liepen, de jongste dook ik de waterpoel en de 3 andere kleine werden belaagd met modder door de groep. De eerste backpacker kwam vast te zitten tussen 2 fantjes en de Mahout was er net optijd bij. Iedereen lag in een deuk en ik snapte hun hele gedachtegang niet.
10 minuten later, 6 fantjes in de poel naast de waterval, 11 backpackers en 6 mahouts. Ook nu wachtte ik af tot de eerste enthousiastme van de jongere fantjes wat minder was. Ik had gister gezien hoe wild Jenny was in de rivier en herinnerde me ook nog dat ik bijna klem onder haar had gezeten.
De rest van de groep dacht volgens mij helemaal niet na en besprongen de olifanten en begonnen met water te gooien en ze te wassen. 3 hebben er klem gezeten tussen deze lompe speelde dieren. En 2 hebben een behoorlijke harde knal van een slurf gekregen. Ja dit zijn de wilde olifanten en dat leek niet iedereen door te hebben. Na 45 min in de waterval te hebben gezeten en gekeken te hebben kwam er 1 op me af lopen en ik kon deze rustig wassen, tot het moment dat de andere mensen dit zagen en ook kwamen. Ik ben denk ik 5 minuten in de poel geweest en kreeg bijna een trap omdat ik door de drukte van de andere mensen niet snel genoeg aan de kant kon komen. En ik was zo blij met mijn andere ervaringen in een rustigere omgeving, zonder schreeuwende en krijsende toeristen. Ik heb genoten van het kijken van een afstandje en heb alleen de fantjes die zelf naar mij toe kwamen lopen verzorgd.
We lieten de olifanten achter om verder de jungle in te trekken. We zouden naar het begin van de waterval lopen om daar zelf nog te kunnen zwemmen. We liepen langs prachtige rijstvelden en over zelfgemaakte bamboe bruggetjes terwijl het bergwater in prachtige beekjes onder ons door stroomde.
Ik liep mee met de twee jongens van de groep en we lagen een stuk voorop. En lieten de krijsende dames achter. Even genieten van stilte in dit mooie landschap. We troffen de waterval als eerste en namen hier even gebruik van! Heerlijk om het koude water over je heen te laten denderen! En dat was ook het enige wat je hoorde tot dat de rest van de groep de waterval ook bereikt had. Ja ik hou van stilte en alleen zijn. En hoe maf is het als je alleen door Thailand reist en nog meer behoefte hebt aan alleen zijn dan ooit. Ik trok me weer terug van de groep en ging op een bruggetje in de zon zitten en was stil, stil in deze mooie jungle kijkend naar hoe het water van de rotsen afkletterde. En zo zat ik daar 15 minuten, alleen en stil.
De terugreis vroeg ik of ik bij de chauffeur in de auto mocht zitten, want je kreeg mij met geen mogelijkheid meer achter in de laadbak. Dit mocht en ik voelde me een stuk veiliger. Het had hard geregend en de terracotta gekleurde klei weg was veranderd in een gladde weg met daarin stroompjes water die zich een eigen weg naar beneden hadden gebaand.
We gleden over de weg en ik hoorde de groep achterin soms even gillen van angst als we iets te dicht bij de rand van de weg kwamen en zo'n 150 en misschien wel 300 meter naar beneden het ravijn in keken. De volgende bocht ging mis en we gleden van de weg af, gelukkig de goede kant op en met een harde klap kwamen we tegen de rotswand tot stilstand. Met mijn hart in mijn keel hing ik in de gordel en was ik blij dat ik gevraagd had om in de auto te zitten. De chauffeur checkten zijn auto, hij vroeg niks aan de aan de mensen die achterin de bak lagen en de reis ging verder. Terwijl we de berg af gingen vroeg ik me af of dit één van de gevaarlijkste wegen was die ik in een programma op discovery had gezien. Ik besloot om wat mindfulness ademhalingsoefeningen te doen om zo weer te ontspannen. Dit lukte niet heel goed. Door de koude airco hingen de ijspegels aan mijn neus en ik dacht aan mijn sloffen en kruikje thuis. En voor het eerst was ik wel even klaar met dit reisje.
Terug bij mijn hostel kocht ik aan de straat mijn lievelings Thaise maaltijd en genoot van de warmte die dit met zich mee bracht. Daarna een douche en lekker chillen in de chill lounge. Nog even gezellig kletsen met andere mensen en mijn tas inpakken. Morgen weer naar Bangkok en dan zit mijn reisje er bijna op.
liefs, :)
